Öne Çıkan Yayın

2024

 Hepimiz iyi ve kötü tecrübeler edindiğimiz bir yıla veda edeceğiz ve hepimizin istekleri, umutları, hissettikleri ve anladıkları, anlayamadıkları, güzel, kötü hatıraları, hikayeleri ve günleri oldu. Her insan bir başlangıcın hikayesi aslında ve her başlangıç vaktinin anıları ile geçiyor. Saatler eskiyor, günler eskiyor, hepimiz tecrübeler ediniyor ve yaşlanıyoruz. Yaşlanmayı hep tecrübelerle sabit tutan biriyim ki bu bana insanlara saygı duymayı öğreten en önemli şey olmuştur. Her yıl insanın bir mevsimidir, her yıl insanlar umutlar içinde hikayelerini sürdürmek isterler... Bu yıl da hepimizin yaşadığı eksik, fazla ya da beklenmedik olayları ve yaşantıları oldu, hepimiz bir yapbozun parçalarıyız ve paydaşlarıyız. Aynı oksijenin içerisinde farklı bir sürü hayat ve hikayeler. Çok büyütür insan bazen yaşadığı şeyleri, çok anlamlar yükler ama en basitinden hepimizin bir paydaş olduğunu anlamamız ve hayatın içinde bir parça olduğumuzu kabul etmemiz gereklidir. Hikayelerimizin hep birleşece

Hesaplaşma

Plan yapacak kadar kurgusal ve saplantılı bir hayatın içinde miyiz? Yarın ya da gelecekte ne olacağımız belirli mi? Hepimizin zaman zaman kafasından bu tip sorular geçmiştir... büyüttüğümüz varoluşlar içerisinde neredeyiz, aslında olmak istediğimiz nedir, bu hayatın matematiksel algoritması mı, kararlarımızı kaç kere özgür ruhlarımızla verdik?

Kafasında bir dünya kırıntı olan adamlara/kadınlara sesleniyorum, şuan neredesiniz ve sahip olmak istediğiniz hayatın varsayımlarını mı yaşamaktasınız? Hiç kimse bence sahip olmak istediği hayatın rollerinde değil... hayat bir oyunsa, neden oyunu kuran ve yöneten olamıyoruz?

Şimdi sizleri geçmişinize götürmek isterim, kaç kez hayal ettiniz? Bir şeyler hayal edebilme özgürlüğüne ne zaman eriştiniz? Sorduğum sorulara yaşça büyük ve hayattan beklentisi olmayan bir insan olarak cevap vermenizi istemiyorum... ortalama insan ömrü 70 yıl ve 70 yıl yaşam standartlarınızı düşündüğünüzde çok uzun bir süre gibi gelse de ortalama olarak 25.550 gün eksisi ve artısıyla.

Her gün ertelediğimiz şeyleri bir gün yapmak için yaşamakta olduğumuzu fark edebilir miyiz? Çok sayıda insan kişisel hayal ettiklerini neden yaşlılık evrelerine bırakıyor? Sorum basit aslında "Neden cümleye bir gün bunu yapacağım." diyerek başlıyoruz?

Kişisel anlamda yetkinliklerimiz ve ilgi duyduğumuz şeyleri neden erteliyoruz? Bu bir hobi olabilir, bir müzik aleti çalmak olabilir, bir kadına/erkeğe aşkını itiraf etmek olabilir, vs. vs. Unutma zaman kısıtlı ve geçen zamanlar geri gelmiyor.

İnsan ve insana ait toparlanması gereken şeyleri kafanızda toparladığınız her an sizin için bir artı olacak. Günler geçiyor, hepimiz birer ölümlü canlıyız ve yapmak istediklerimiz, hayata bağlılıklarımız, yaşantılarımız, prensiplerimiz var.

Hayat ve zaman doğrusal olarak ilerliyor ve yarının ne getireceği belirli değil, insanlara onları sevdiğinizi söyleyin ve geç kaldığınız her bir dakika sizin ömür sürenizden geçiyor. Uyan ve sen ol, olduğun gibi görün, olduğun gibi karar ver. Kararların seni geleceğine çıkaracak...

Karar alırken düşün ve bugün yapmadığın bir şeyin üzerine git, yürümeni istiyorum, koş, hayat çok kısa...

Erol SÖĞÜT

Twitter: https://twitter.com/erolsogut
İnstagram: https://www.instagram.com/erolsogutofficial/

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

100. Yılımız Gururla, Sevgiyle ve İlelebet

Aşk Bir Ömrün Hikayesidir XXVII / 2 - İyi ki Doğdun

3 Aralık Dünya Engelliler Günü