Erol SÖĞÜT - Biraz Konuşabilir miyiz? - Yazılarım

 Seçimlerimiz ve getirileri, olmak istediklerimiz noktalar, çoğu düşüncemiz ve gelişimimiz döngülerinde sürüklenip giden katmanlarımızlayız. Korkunç bir şekilde kumanda edilen dürtülerimize ket vuruyoruz ve oldum olası bir yalın halimiz mevcut. Karmaşıklaşmalıyız ve karmaşık hallerimizi de yaşam döngüsüne oturtmalıyız. Karmaşık olmak ve kaoslarımız olmalı, bazen sizi ayakta tutacak tek şey iç karmaşanızdır. Bir şeyler düşünemez ve karmaşanızda yeni kendinize dönüş anları yaşarsınız. Kendinize dönmek için bir şeyler planlamalı ve çevrenizdeki olaylara bakmalısınız. Psikolojik olarak bir içe dönüş gerçekleştirmenin zamanıdır. Şiddetli bir söz gelimi olarak biraz olsun içsel yolculuğunuza başlayalım. Ruhunuzu ve bedeninizi rahat bırakın, en çok olmak istediğiniz yere gidin ve en çok yapmak istediğiniz şeyleri yapın, hayal gücünüzü simülasyonlar ile kullanabilir ve yeni düşünceler oluşturabilirsiniz. Bir takım gerçekliklerimiz ve düşündüğümüz şeylere yönelmeden önce öncelikle gözlerinizi k

 Hepimiz zaman içinde eski yıllarımıza atıfta bulunarak onlara dönmek isteriz. Böyle durumlarda insanların en çok yaptığı şey şarkı dinlemek ve geçmişi yad etmektir. Herkesin geçmişiyle ilgili hatırlamak istediği ve kafasında yer etmiş olayları hüküm sürmektedir. Klasik bir şekilde kalan ve yaşayan insan sayımız ve onların hayata bakışları karşısında olaylara yeni perspektifler bulmaya çabaladığımız zamanlar olacaktır. Bir alışılmış düzeni değiştirmek çok ama çok güçtür,  Yeni nesillere hep bir önceki nesillerin anlam veremeyişleri ve düşüncelerin uyuşmaması bundandır. Hep bir sonraki nesiller teknolojik olarak daha üstün bir noktaya denk geldikleri için hayata bir sıfır daha önde başlarlar. Bizlerden sonraki çoğu nesil de bu durumun içerisinde yer alacak. Bir kültür yapı taşımız üstüne inşa ettiğimiz ailesel alışkanlıklarımız ve hiyerarşiler gün geçtikçe değişecekler. Kültürümüzü sabit kılmak değişen dünyada değişmesi güç bir adaptasyon süresi gerektirse de zaman içerisinde bir şeyler

  Uğrunda yaşlanacağım çok düşünce var, çok iç sesim... sadece 27 dakika yaşlandım, 27 dakikada yazdığım yazılarda. Şiir yazan bir adamım, şiirleri hep çok sevdim, çünkü kısa cümleler ile bir sonsuzluğu anlatırlar. Müzik dinlerim hep, müzikler hayatımın her parçasında var. İlk müzik ve şiir olarak düşlediğim parçaydı "Aşk Denize Vurunca" elbette ki şarkımın bir felsefesi vardı. "Aşkı denize benzetirim ben, deniz dalgalanıp durulur, gece tüm karanlığa rağmen deniz aydınlıktır ve yıldızlar ile dolunay eşsiz bir şekilde aydınlatır denizleri, deniz her zaman aydınlıktır tıpkı aşk gibi, dipte kum taneleri vardır, onlar küçüktür ve onlar aşkın güzelliklerini anlatır, tutup çıkartman gereklidir güzellikleri, emek harcaman gerekir tıpkı bir kişi gibi, yetiştirmen gerekir onu. Kıyıda ben beklerim." sözleri bu felsefeyle yazılmış bir şiir ve hayalimde ki müzik. Üniversite yıllarımda "Kusursuz Hata" diye bir müzik grubu kurduk çok değerli arkadaşlarım ile, bu şarkıyı

En derin tecrübeler ile insan tanışıyor bazen, tecrübeli olabilmek için tecrübelerle zaman geçirmeyi bilmeliyiz. Gün geçtikçe daha tecrübeli ve daha toparlanmış bir kariyer planladığımız kesin, bazı çizgilerimiz ve bazı gözden kaçırdığımız şeyler var insan olarak. Takvim yaprakları hep düşecek bu şekilde ve olduk olası yaşlanmaya heves eden bir yapımız var. Yaşlanınca hayatımızı düzene koyacak gibi bugünden o evrelerimizi kararlaştırıyoruz, tecrübe ile sabit çıkarımlarımız ve kafamızda taşımaya söz verdiğimiz kimliğimiz ile. Çelişkili durumlara düştüğümüz her an çözüm yollarını kararlaştıracak mekanizmamızın çalışmasını isteyerek yaşıyoruz bazı durumları. İlk hayata geldiğimiz kadar şeffaf değil çünkü kafamızda kurduklarımız ve nefes alış verişimiz kadar net değil hiç bir görüşe olan yakınlık ya da uzaklığımız. Çözümsüz bir yığın şey bıraktık gerimizde, hiç birimizin nasıl çözüldüğünü hatırlamadığı ancak çözülebilmiş hayat hikayelerinde yaşıyoruz. Sorgulamıyoruz, sorgulamaya hiç aday o

Yaşıyorsak bu dünya üzerinde bir anlamı olmalı, bir şeyler yapabilmek ve bir şeylere öncülük etmek durumundayız, insanlar ve yaratılışları bir rastlantı olamaz. Gün geçtikçe büyüyen bu nüfuslar bir şeyler yapmak için var, hepimiz bir amaç uğrunda çalışmak için dünyaya geldik. Tarih ve günümüze bakacak olursak çoğu örnek gösterilebilecek insani değerlerimiz mevcut, yeni çizgi oluşturmak amacımız ve kısıtlı bir süremiz var insan yaşamını varsayacak olursak, değerlerimiz, yanlışlarımız ve öğrendiklerimiz ile bir bütünüz. Etik bir yasa gibi hayatın örgüsüyle yaşıyoruz ve her düşünce de yeni örgüler oluşuyor. İnsan büyüyüşünde örgüler eskitiyor eskiz defterinde. Hayatımızı bizim tasarladığımız ve neler yapmak istediğimizi biz belirliyoruz. Seçimlerimiz ve tercih ettiklerimizle bu deftere taslak hikayeler oluşturuyoruz. Hayatta hiç bir şey bir rastlantı değil ve olmadığını düşünüyorum. Yeni gelişecek her türlü olayın içinde bir neden sonuç ilişkisi hayat buluyor. Yılmak bilmeyen bir yaşam se